BO KTO MÓGŁBY ZROZUMIEC ???!!!???

Czasem to potrafi boleć.Rozrywać duszę na strzepy .Palić żywym ogniem.
Wiem - zostałam już oceniona.
Ci wszyscy mądrzy ludzie już wydali wyrok. Nie dziwię się już. W moich oczach nie ma już cienia zaskoczenia.
...pustka...
Kiedy znowu Ktoś odchodzi czuje się pustkę. Tego nie da się zrozumieć. Tego nie da się opisać.
Czasem tylko coś w głowie krzyczy : "Jakim prawem chcecie mnie oceniać ?" A jednak to prawo istnieje - brzmi banalnie , a jest takie prawdziwe... INNY NIŻ MY ZNACZY GORSZY.
Może właśnie tutaj widać moją klęskę. To jak nisko upadłam. To , że już nawet nie chce mi się bronić przed tymi słowami , przed tą oceną.
Wydaliście już na mnie wyrok.
Jestem zła. Reprezentuję tą cześć z Was samych , której Wy nie potraficie zaakceptować , którą ukrywacie w swoich mrocznych wizjach , a która wraca do Was w koszmarach sennych.
Jestem zła - ciągle rozmawiam ze sobą. Jestem zła - krzyczę nocami w niebo.
Jestem zła - słucham jak rozkwitają pąki róż.
Jestem zła - naznaczona purpurą pragnień.
Jestem zła ...

I nie czekam już na cud wybawienia. Moja Droga jest prosta. Nie marzę już o zrozumieniu - nikt nie zrozumie.
Patrzę tylko jak Odchodzą...
Chciałoby sie ich gonić.Zacząć tłumaczyć jeszcze raz. Albo przemilczeć to wszystko co zostało powiedziane.Ukryć się w czeluściach swoich pragnień i nie pokazywać ich nikomu.
Chciałoby się krzyczeć i błagać o zrozumienie , przyjażń , miłośc...

A jednak tylko stoję i patrzę
Odchodzą...
Kiedy bedą już dość daleko by nie widzieć
Na twarzy pojawi sie kropla...
Kolejna wada mojego niedoskonałego ciała - płaczę żywą krwią ...